1.      محرومیت زنان با کسب مقام قدرت و اشتغال پایان می یابد.

          فمینیست لیبرال

2.      اساس ستمی که بر زنان روا داشته شده ناشی از مالکیت خصوصی،تقسیم کار جنسیتی و در آخر نظام خانواده مرد سالار است. از دیگر سو،نظام سرمایه داری را عامل اصلی بازتولید نابرابری می دانند.            

         
       فمینیست سوسیالیست

3.      سلطه طلبی مردانه را نه امری ذاتی،بلکه ساختاری اجتماعی تلقی می کنند،اما از آن جا که ستم جنسی را عمیقا تثبیت شده می دانند از مدلی انقلابی برای تغییر اجتماعی دفاع می کنند.

         فمینیست رادیکال

4.      تفاوت زنان از مردان را ارج می گذارند و آن را حاصل تفاوتهای ماهیتی می دانند و معتقدند صلح طلبی و ویژگی تربیت کنندگی زنان آن چیزی است که سیاست جهانی به آن نیازدارد

   فمینیست فرهنگی نوع اول

5.      ویژگی های صلح طلبی و تربیت کنندگی که باعث تمایز میان زنان و مردان شده است،امری اکتسابی است که مردان نیز قادر به کسب آن هستند.

  فمینیست فرهنگی نوع دوم

6.      فمینیست های سفید پوست را به نادیده گرفتن نژاد،فرهنگ و روابط استعماری که بر زنان اثر دارد،متهم می کنند.

       فمینیست سیاه پوست     

7.      خواست های زنان در زمینه اجرای عدالت جنسی،در قالب ارزش ها و احکام اسلامی اتخاذ می شوند. معتقدند برداشت های متحجرانه از دین اسلام است که تضییع کننده حقوق زنان می باشد.

  
       فمینیست اسلامی        

8.      مسائل زنان را رویدادی جهانی و در اشتراک با سایر زنان تلقی می کنند که نگاه دینی فمینیست های اسلامی به آن مواضع ایران را در سطح جهانی در انزوا قرار خواهد داد.

         فمینیست سکولار

9.      بایستی تفاوت های میان زنان و مردان در کشورهای مختلف را در نظر گرفت چرا که این تفاوت ها در تعریف حقوق آن ها موثر است.

       فمینیست پست مدرن

10.  رویکرد جنگاوری حاصل یک نگاه مردانه و نشات گرفته از روحیه قدرت طلبی آنان است.در عرصه بین الملل این نگاه مردانه است که غلبه یافته و حتی اگر زنان به قدرت و مقام برسند،رفتاری مردانه را در پیش می گیرند و اگر مردی دلرحم و طرفدار مذاکره باشد متهم به ضعیف بودن و زن بودن می شود.

           
         فمینیست بین الملل