شکست پرسش های کلیشه ای

 

 

مدتی هست در مورد مسائل زنان ننوشتم،چالش کلیشه برعکس بهانه شد تا حرف هایی رو که مدت هاست دوست دارم بیان کنم رو بالاخره بنویسمشون نه به عنوان موافق این چالش و نه حتی مخالف فقط "بهانه ای" شد.

این رو بگم اگر شما از جمله افرادی هستید که مذهبی نیستید اسلام رو قبول ندارید یا تفکر سکولار دارید به این معنا که می گید دین رو چه به مسائل زندگی،در دایره این بحث قرار نمی گیرید،چون این متن از اساس با تفکر شما در تضاده پس بحث کردن پیرامونش فقط زمان شما رو هدر می ده.شما در همون زمینه فکری خودتون تلاش بکنید و سعی کنید به خواسته هاتون برسید.

خب پس این متن در مورد زنان مسلمان و معتقد هست و اونها رو مخاطب خودش قرار می ده.

ببینید عزیزان،من از اساس فمینیست اسلامی رو ترکیب نامانوسی می دونم،چرا که دین اسلام پیش از اینکه جنبشی به نام فمینیسم شکل بگیره از حقوق زنان صحبت می کنه و حتی جایگاه برابری رو به لحاظ انسانی براشون قائل میشه و حضرت محمد(ص)به عنوان پیشتاز و یک مصلح اجتماعی به تغییرات بنیادینی در مسائل زنان دست می زنه.برای فهم بهتر تلاش های ایشان معتقدم بایستی خودمون رو در همان موقعیت تاریخی و فرهنگی فرض کنیم.وضعیتی که زنان با چهار پایان هم پایه در نظر گرفته میشدند و به همراه اموال مردان به ارث می رسیدند،دختران زنده به گور میشدند یا به کنیزی فروخته میشدند.زنان در هیچ فرآیند اجتماعی مشارکت داده نمی شدند.پیامبر اسلام جنبشی رو شروع کردند و کلید زدند که از اساس هیچ پذیرشی در اجتماع خودش نداشت و حتی منجر به طرد شدن و اهانت به ایشان شد.ولی همچنان بر خواسته های خودشون در خصوص حقوق زنان پافشاری کردند تا به نتیجه برسه و حاصلش این شد:به زنان ارث می رسد.زنان می توانند برابر با مردان علم آموزی کنند.آن ها می توانند در اجتماع فعالیت داشته باشند.ثروتشان متعلق به خودشان است.زنده به گور نمی شوند.با مردان برابرند و تنها تقوا هریک از آن ها را برتری می دهد.بابت شیر دادن به فرزندانشان بابت نظافت خانه هیچ وظیفه ای ندارند و می توانند پول دریافت کنند.آن ها می توانند در پیمان ها همانند مردان مشارکت کنند و حق رای داشته باشند.آن ها می توانند به خواست خودشان در جنگ ها حضور داشته باشند و حتی اسلحه به دست بگیرند.آن ها این حق را دارند که از ازدواج امتناع کنند.

این قوانین در مقایسه با شرایط پیش از خودش بسیار مترقی و پیش رو بود که شرایط زنان رو در جامعه بدوی شبه جزیره عربستان تغییر داد.ضمن اینکه آخرین وصیت پیامبر اسلام با تاکید بر این نکته بود که به زنان احترام بگذارید.

سوال:چند نفر از مدعیان حقوق زنان در زمانه ما چه مرد و چه زن حاضرند چنین هزینه ای برای تفکراتشان بپردازند؟

چند نفر خواست هایی به این اندازه متفاوت و مترقی تر از وضعیت کنونی جامعه خودشان در مسائل زنان دارند؟

چند نفرشان موفق شده اند؟

و سوالاتی دیگر که برای من وجود دارد و دغدغه هست:چرا خواست ها و مطالبات مطرح شده از سوی پیامبر اسلام در جامعه اسلامی ایرانی اینقدر کمرنگ است؟

چرا زنان خانه داری و شیر دادن به فرزندان را وظایف خود تلقی می کنند؟

چرا نفقه گرفتن و مهریه و صیغه شکل نازلی پیدا کرده ولی مسائلی مثل ازدواج سفید و تن فروشی  دارای ارج و قرب شده است؟

چرا زنان جامعه با قوانین مصوب در ارتباط با مسائل خودشان آگاهی ندارند؟

گشت ارشاد آیا در تناقض صریح با اصل احترام به زنان از سوی پیامبر اسلام نیست؟

چرا گشت امنیت جایگزین گشت ارشاد نمیشود تا زنان در آرامش بتوانند در جامعه حضور داشته باشند؟

چرا مسئله حضور حضرت زهرا(س) در مسجد و دفاع از حق خودش به عنوان یک انسان به سبب مالکیت فدک در منبرهای اسلامی در ایران به تبعیت و پشتیبانی از ولایت مطرح می شود و نه تلاش زنی در قرن ها پیش برای مطالبه حق خود؟

چرا تنها به حضرت معصومه(س) اشاره میشود که مجرد ماندند و اشاره ای به تمام دختران امام موسی کاظم(ع)نمیشود که هیچ کدامشان ازدواج نکردند و برای تبلیغ دین به شهرها و کشورهای همجوار رفتند؟

چرا به زنان رزمنده در سپاه پیامبر اشاره ای نمیشود و صرفا به اینکه در جنگ ها پرستار بوده اند،پرداخته می شود؟

چرا گفته نمی شود که حضرت خدیجه (س)با وجود تمام محاسنی که داشته اند اگر در جامعه امروزی بودند به سبب بیوه بودن و تفاوت سنی با حضرت محمد(ص)،پذیرش نمی شدند؟

چرا گفته نمیشود که حضرت زینب (س)که حقیقت کربلا را زنده نگه داشت،در اجتماع مردمان صدایش شنیده شد و در پستوی خانه اش نمانده بود؟

و چندین پرسش دیگر که میشود مطرح کرد و تامل کرد که آیا اسلامی که در ایران وجود دارد و شناخته میشود و تبلیغ می شود،آیا همان دینی است که حضرت محمد(ص) برای انسان ها آورد؟

به این ها اضافه کنید که یکی از شخصیت های قرآن زنی به نام آسیه است که به سبب ایمانش از همسرش"نافرمانی" می کند.

به این ها اضافه کنید صفورا را که از پدرش می خواهد"مردی را که به تازگی شناخته و قابل اعتماد یافته" بپذیرد و به او کاری بدهد.

به این ها اضافه کنید احکام مربوط به مسائل زنان را که با تغییر شرایط اجتماع با کمترین تغییر مواجه شده است.

 

سیندرفلا

 

 دریافت

بدنمندی

فمنیسم، از معدود گفتارهایی ست که اتفاقا ارجاعی آشکار و بدون پیچیدگی های تئوریک دارد: بدن زنانه. بدن زنانه مفهومی انتزاعی مثل جوهر و عرض و جنس و فصل نیست که نیاز به تعریف دقیق داشته باشد تا بتوان آن را فهمید. ما همه گی بدنی داریم و به میانجی همین بدن، اعم از آن که زن باشیم یا مرد، تجربه ای از حضور و بدن زنانه در جهان داریم. فمنیسم با مساله سازی بر سر زیست و سرشت و سرنوشت همین تجربه از بدن زنانه ست که گفتاری سیاسی را می تواند سامان دهد. این که این بدن کمتر رنج بکشد، کمتر استثمار شود، تنها مساله ی زنان نیست، مساله ی هر موجود بدن مندی ست که در معیت بدن های زنانه زیست می کند. کیفیت و تحول وضع زنان، وضع همه ی ما را تغییر می دهد، چرا که نخستین پیوند انسان با جهان، پیوند او با بدنی زنانه ست. فمنیسم برخلاف تصور بوقچی های موافق و مخالفش، دعوا بر سر روابط جنسی بی بند و بار و ولنگار و ... نیست، دعوا بر سر رنجی ست که مادران ما برده و می برند و داغش را بر جگر همه ی ما می گذارند.

نوشته یوزف کا

femen or man

اغلب به این سوالات فکر می کنم که چرا فمینیسم در ایران از طرف مبلغانش با مسائلی از جمله "قانونی شدن سقط جنین"،"روابط آزاد"،"برهنگی از نوع گروه فمن"معرفی میشه؟چرا حرکت گلشیفته فراهانی بلافاصله به حرکتی در راستای آزادی زنان و فمینیسم تعبیر میشه؟چرا کسانی که ما به عنوان بلندگوهای فمینیسم در ایران می شناسیم در مقابل هر نقدی به جریان حمایت از زنان ،کلمه"زن ستیزی" رو اطلاق می کنن؟

از طرفی چرا مخالفان جریان فمینیسم،اون رو توطئه غرب در راستای بیشتر به استثمار کشیدن زنان تعریف می کنن؟چرا از همه ابعاد و گرایش ها و تلاش های این مکتب فکری حرفی زده نمیشه؟چرا به سیاه نمایی صرف بسنده می کنند؟آیا این از تفکری نشات می گیره که مقصود از غرب زدگی یا غرب آگاهی،رو رد هرچیزی که در غرب متولد شده،می دونه؟آیا گمان می کنه نفی این جریان با بزرگ کردن و پررنگ کردن وجوهی که با فرهنگ ایرانی-اسلامی ناسازگار هست و معرفی کردن این مکتب به عنوان یک مکتب ضد انسان،کار مثبت و ثمربخشی هست؟

به نظرم هر کدام از دو گروه،خواسته یا ناخواسته بخشی از واقعیت و حقیقت این مکتب فکری رو پنهان می کنند تا ازش به عنوان مرکبی جهت رسیدن به مقصود مورد نظرشون بهره ببرند.این در حالیه که هر دوداعیه دار پاسداشت حقیقت هستند،آیا با دروغ میشه از حقیقت دفاع کرد؟!

نظریات فمینیست ها گسترده ست اما وجوه مشترک این حرکت که مثل هر مکتب فکری با نقد دست و پنجه نرم می کنه و از نقد در راستای تکامل خودش بهره می بره:"رفع تبعیض درباره زنان و بیرون آوردن آنها از حاشیه زندگی به متن زندگی "ست.

گذشته از این مقدمات؛قصد داشتم درباره "گروه فمن"مطلبی رو بنویسم.گروه فمن گروهی هست که با عنوان فمینیست نو با برهنه کردن بالاتنه شون،مدعی بودند که در راستای حمایت از حقوق زنان گام برمی دارند.حرکت آن ها با وجود انتقادهایی که از جریان های فمینیسم داشت با استقبال گروه های دیگری از فمینست ها مواجه شد و حتی به سایر کشورها از جمله کشورهای اسلامی هم راه پیدا کرد.در ایران نیز از این حرکت با عنوان حرکتی در راستای حمایت از زنان حرف ها زده شد و توجیهاتی از سمت کسانی که خودشون رو هوادار حقوق زنان می دانند،بیان شد.این قضیه بعضا تکرار شد و زنانی هم سو با این جریان در ایران برهنه شدند،تصاویرشان در فضای مجازی منتشر و دست به دست شد.این در حالی بود که گروهی از فمینیستها هم چنان با تردید به این گروه نگاه می کردند و به نقد آن می پرداختند.اما در ایران چه طور؟متاسفانه ما بیشتر پیرو جریان ها هستیم و گاهی حتی جلو هم می زنیم!بدون لحظه ای اندیشیدن،تحلیل کردن.چه طور ممکن است مکتبی که از ملزومات فکری اش "دور شدن از جنسیتی شدن زن هست"به راهکار برهنگی برسه؟!

در مستند "اوکراین فاحشه خانه نیست"که توسط فیلمساز استرالیایی کیتی گرین،ساخته شده به پشت پرده "گروه فمن"،اعضا و بنیان گذار اصلی این گروه که یک مرد هست،پرداخته شده.در این مستند نشون داده میشه که مردی به نام ویکتور که نام خودش رو هم"پدر فمینیست نو"گذاشته،این گروه رو تشکیل داده و تنها از زنان و دختران زیبا عضوگیری می کنه.ویکتور در جلوی دوربین حاضر میشه و حرف های مردسالارانه می زنه و این زنان به اصطلاح آزادی خواه رو!"احمق" و "ضعیف" خطاب و با آنها با رفتاری خشن و توهین آمیز مثل یک برده رفتار می کنه.

متن مشروح این خبر رو می تونید در این لینک ها بخونید:

اینجا و اینجا(با فیلترشکن)،اینجا

در آخر معتقدم اگر برای هدفی ارزش قائل هستیم بایستی براش وقت بگذاریم،مطالعه کنیم و پیرو کور نباشیم و در عوض سعی کنیم جریان ساز باشیم،بردگی شکل های مختلفی داره،اصرار ما بر ناآگاهی و دنباله رویی از هشتگ های اینستاگرامی،خواندن صرف چند وبلاگ و صفحات مشخصی از یک روزنامه بدون تحلیل هم شکل تازه ای از بردگی هست.به نظرم این مهم ترین چیزیه که میشه از کیتی گرین یاد گرفت.

 

ده پرسش

1.      معتقدین محرومیت و تبعیض زنان با کسب قدرت و شغل،تمام میشود؟

2.      معتقدین ورود زنان به عرصه سرمایه و بازار،ایده تفکر سرمایه داری و شکل تازه ای از نابرابری هست؟

3.      معتقدین سلطه ای که مردان  بر زنان دارند نه یک امر ذاتی بلکه حاصل ساختار اجتماعی ست ؟

4.      معتقدین زن و مرد ماهیتا با هم متفاوت هستند و زن ها ویژگی تربیت کنندگی دارند؟

5.      معتقدین درست است که زنان پیام آور صلح هستند ولی ویژگی تربیت کنندگی  مخصوص زنان نیست و مردها هم می توانند این ویژگی را کسب کنند؟

6.      معتقدین سفید پوست ها به استعمار و بهره کشی زنان سیاه پوست دست زدن؟

7.      معتقدین برداشت های متحجرانه از دین اسلام ست که حقوق زنان را ضایع کرده؟

8.      معتقدین برای تعامل با جهان،باید با الگوهای جهانی برای رفع تبعیض زنان یکی بشویم و گزینه اسلام را کنار بگذاریم؟

9.      معتقدین باید تفاوت های زنان و مردان را در کشورهای مختلف در نظر بگیریم و نسخه یکسانی برای همه آن ها نپیچیم؟

10.  معتقدین روحیه جنگاوری خاص مردان است و زنان اگر در عرصه بین الملل وارد بشوند،صلح حاصل میشود؟

اگر هر کدام از پرسش ها و دغدغه های بالا برایتان پیش آمده،به جدولی که در ادامه مطلب هست مراجعه کنید.